Co łączy ludzi, którzy zawsze odbierają od ciebie telefon? Natychmiast odpisują ci na wiadomość? Zawsze wydają się mieć dla ciebie czas?

To ludzie, z którymi zbudowałeś/-aś mocną relację. Tacy, którzy ci ufają. I tacy, którzy po prostu cię lubią.
A ci wszyscy pozostali?
Cóż, z nimi widocznie nie zdołałeś/-aś dotychczas nawiązać emocjonalnej więzi.

Legendarny menedżer Manchesteru United, Sir Alex Ferguson, znał imiona wszystkich rodziców zawodników klubowej akademii. Wszystkich bez wyjątku. Kiedy jeden z jej najbardziej utalentowanych piłkarzy otrzymywał propozycje z innych klubów, ojciec chłopca westchnął tylko i powiedział: “musisz podpisać kontrakt z tym facetem, bo on wie, że ja gram w weekend w krykieta. On wie, jak ma na imię twoja mama. On wie nawet, gdzie pracuje twoja babcia”.
Kiedy mama innego zawodnika tego samego klubu trafiła pewnego dnia do szpitala, odwiedzający ją nazajutrz po treningu syn zwrócił uwagę na piękny bukiet kwiatów, jaki stał na stoliku obok jej łóżka. Okazało się, że kwiaty przysłał sam Ferguson. Tymczasem zawodnik nie zdawał sobie nawet sprawy z tego, że jego trener wiedział, że jego mama przebywa w szpitalu!
Budowanie relacji polega na interesowaniu się drugim człowiekiem nie jako zawodnikiem, trenerem czy pracownikiem, ale właśnie w pierwszej kolejności jako człowiekiem.
Kiedy zawodnicy pytają cię po treningu, czy zostaniesz z nimi postrzelać na bramkę, zostajesz i wspólnie się bawicie. Kiedy masz koło siebie początkującego trenera, pytasz go o zdanie i jesteś autentycznie ciekawy jego opinii. Kiedy masz w głowie gotowe rozwiązanie, dajesz koordynatorowi się wykazać i prosisz go najpierw o jego koncepcję.
Budowania relacji nie da się jednak zaplanować. To coś, co warto mieć z tyłu głowy, ale co nie stanowi przyczyny twojego działania. To coś naturalnego. To bycie ludzkim. To traktowanie siebie i innych na równi. To docenianie innych.